Toch niks vergeten, zeker?
We zijn deze morgen vertrokken met lichte regen die gelukkig weer snel voorbij was. Ondertussen hebben we onze ganse uitrusting moeten wisselen, waardoor we het soms te warm, soms te koud hadden. Het is ons ondertussen duidelijk dat ook hier de herfst is ingezet.
.
Even uitleg vragen over eigenaardige constructies in Galicië
De kenmerkende galicische maisopslagplaatsjes die op een verhoging zijn gebouwd om ratten en muizen te weren, men noemt ze horrio 's. Ze moeten als galicisch monument behouden blijven, ook al hebben ze hun functie voor drogen van maisgraan, kaas en ham verloren. Maisgraan is ook hier grotendeels vervangen door deegrijpe mais voor het veeOndertussen zien we ook de eerste eucalyptusbomen verschijnen, bomen kenmerkend voor de kust van de atlantische oceaan in Portugal. Wij kennen het als voedsel voor de pandabeer.
Wat een helling, we steken zelfs een montainbiker voorbijSpeciaal bericht voor de familie van Karine en Linda (mensen die deze blog ook volgen)
Na vier weken hebben ze heimwee naar hun thuis en familie. Ze missen vooral hun echtgenoot. Toch hebben ze nog steeds een uitstekende conditie, en zullen ze hun tocht na St Jacob de Compostela voortzetten tot in Fistera, een 100-tal kilometer verder dan Santiago. Bewonderenswaardig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten