We zijn 's morgens vertrokken met een koreaan die bij ons op de kamer sliep. Hij was gestart in Ponferada, maar bleek niet goed voorbereid want na een tweetal kilometer moest hij al afhaken.
Voor we in Galice waren moesten we twee keer flink stijgen: van 600 m naar 1300 m, maar de tocht onderweg maakte dat meer dan goed.
We kozen voor een variante route die aanbevolen wordt bij goed weer. De vergezichten waren nog indrukwekkender.
Boven op de top van de O Cebreiro
Ik had gehoopt op een baard zoals die van Aloysius Primus, maar de natuur heeft me dat niet gegund, mogelijk is er bij St Jacob de Compostela nog hoop.'s Middags even verpozen op de top van de O Cebreiro. We ontmoeten tijdens het middageten eindelijk nog eens Belgen. Twee sportieve vrouwen, Karine en Linda van Beernem en Knesselare. Ook zij zijn vertrokken in St. Jean Pied de Port. Zij hadden niet het geluk van een welgekomen verpozing met de echtgenoten zoals wij.
We passeren de grens tussen Castilla y León en Galicië
We wandelden door paadjes met varens, eiken-, kastanje- en notenbomen kenmerkend voor een gebied met veel regen, maar voor ons scheen de zon (al 27 dagen).Weiden, vruchtbare akkers, groene bossen -alleen het gesteente heeft een andere kleur: grijs in de plaats van rood door de leisteen.
We via de corredoiras of holle wegen, oude verbindingswegen tussen de dorpjes. Als het nat weer is zijn ze nauwelijks te onderscheiden van een waterloopje.
De landbouwbedrijfjes doen eerderdenken aan de jaren vijftig. Maar de mensen zijn heel sympathiek en bevelen hun albergues graag aan.
Na 40 km permitteren we ons een éénpersoonskamer, weliswaar met koud water, maar worden we getrakteerd met een gratis aguardiente, een sterke drank van Portomarin waar binnen enkele dagen passeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten