Etappe twee: Roncevalles-Larrasoaña

Afgelopen nacht sliepen we bij een verscheiden internationaal gezelschap: de jongste francaise ontvluchtte om twee uur reeds de kamer en ging op de canapee op de gang slapen, paniek de vriend van de francaise vroeg aan de canadees "où est-elle?". Prompt bracht hij haar een kopkussen. Schoon toch, hé.




`s morgens zei de canadees it`s music for me. En de ene belg schudde met regelmatige tussenpozen met het stapelbed waardoor de andere belg zeeziek wakker werd.

Het was een zonovergoten dag met een mooi variërend landschap. En zoals onze duitse kamergenoten het uitdrukten: "mann bekomt das Wetter, das mann verdient".

Hoewel we laatst vertrokken, hebben we alle gasten van onze kamer in enkele uren weer voorbij gestoken. Toegegeven: ook op de camino zijn vooral jonge vrouwen in de meerderheid(misschien omdat het zaterdag is), maar dat vinden we niet zo erg. Maar soms is het wel moeilijk om er voorbij te geraken.

Spijtig genoeg moesten we bij mevrouw de burgemeester terecht voor de overnachting, zij runt de ganse business waardoor we terecht kwamen in een slaapzaal op de tweede verdieping met 40 bedden. Gilbert slaap boven een jonge engelse, Fons boven een oudere belgische. We hebben ons vluchtig kunnen douchen in een opgesmukte container met douchegordijntjes, en we hebben netjes onze was in een stralende zon kunnen te drogen hangen.

Spijtig genoeg is orde de rugzak nog een probleem. We nemen ons voor om morgen maar met dezelfde kleren te vertrekken als vandaag. Kwestie van snelheid. Nu onze was nog van de draad halen en dan naar bed.

Etappe één: St Jean - Roncevalles

Reis volledig volgens planning
¿Wie had dat gedacht?

In Parijs hadden we twee uur tijd, maar na het eten moesten we een spurt inzetten om ons rijtuig in de TGV te halen, trein was twee kilometer lang! Een trein vol pelgrims tussen Bayonne en St Jean, die zien we beslist nog terug.

Het ontvangst bij Arno en Huberta in "Esprit St Jean" was perfect: aperitief van het huis, energierijke maaltijd met overwegend Duitse pelgrims, geen Vlamingen.
Moeilijk moment was het stil moment georchestreerd door Huberta voor de maaltijd, de Fons had schrik dat de ingeschepte soep alsmaar kouder werd. Andere moeilijke situatie: terwijl ik -Gilbert- rustig op het wc zat, deed een Duitser het licht in badkamer en toilet uit. Ik ben voorzichtig ...




Nadien mochten we in bed met een Oostrijker en lieve Duitse Fraulein die elkaar op het web ontmoet hadden. Fons sliep direct de rest iets later en om drie uur zette de Duitse Fraulein het raam al open. Ze had het warm en ze had nochthans oordopjes in. Vrij lang geslapen en in allerijl vertrokken waardoor enige wanorde ontstond in de rugzakken behalve bij Gilbert.



Afstand St Jean - Roncevalles: 26 km van 200 m naar 1400 m in 6u36, net geen recordtijd.



Na elke berg in de ijle lucht een nieuw adembenemend vergezicht en weer een nieuwe klim.



Had Fons hier niet afgesproken met de PITO-ladies voor een hoogtestage!


Logeren in een het oude klooster van Roncevalles - 1/4 mannen, 3/4 vrouwen. Gezellig. Voor wie vannacht?

Problemen met terugvinden van toiletgerief: gezamelijk gebruik.
Gaan nu naar de kamer en morgenvroeg gezond weer op.