Etappe zestien: Calzadilla de la Cueza - Bercianos del Real Camino

Door de meseta, de graanschuur van Spanje: za15 september 2007

Zoals gebruikelijk ons eerste ontbijt na 3 uur stappen in San Nicolas del real Camino, 7 km voor Sahagun.


Ondertussen worden de graanvelden bewerkt en klaar gemaakt voor de volgende teelt.





Opmerkelijk zijn ook de talrijke schaapherders die we ontmoeten, zelfs midden in het dorp passeert de kudde rustig ons terras.


In Sahagún bezochten we de iglesia van San Lorenzo behorend tot het voormalige klooster San Benito van de orde van Cluny.



De laatste ooievaars, klaar voor hun grote tocht


´s Avonds was alles volzet, een Braziliaan stelde ons voor om een kamer met drie te delen in een hostal. Goed en vooral lang geslapen, we waren om half tien weg.

Etappe vijftien: Villalcazar de Sirga-Calzadilla de la Cueza

Een Tasmanier en zijn kleinzoon: 14 september 2007

Lang geslapen in ons hostal. Om half acht vertrokken we met het noodrantsoen, soldatenkoeken, en na 6 km een drukke halteplaats met croissants en koffie "con leche". Deze keer wisselen de graanvelden af met maisvelden, opmerkelijk meer groen. In de verte een ooievaarskolonie die nog niet vertrokken is.

We volgden een lang gedeelte langs de autoweg, maar gelukkig kwamen we in Carrion op het originele tracé terecht van Burgos naar Astorga "Via aquitana": en 15 km lange weg met een woonwagen en een cowboy achter een geïmproviseerde toog. En dat was toch wel een aangename verrassing bij een temperatuur van 25 - 30 graden.
Om 15 u installeerden we ons in de albergue, weer een grote slaapzaal maar gelukkig met een openlucht zwembad. Wel koud maar heerlijk!
´s Avonds eten we in de enige bar van het dorp met een australier uit Tasmania op fietsvakantie van Frankfurt naar Santiago met zijn dertienjarige kleinzoon. Manfred en Luke, wij beleefden werkelijk een gemoedelijke interessante avond. En uit goede bron vernamen wij dat het gat in de ozonlaag ondertussen dicht is.

Etappe veertien: Castrojeriz - Villacazar de Sirga

Op weg naar onze vierde provincie Palencia: 13 september 2007

Andermaal om 6.30 u vertrokken zonder eten voor een beklimming van 800 m naar 900 m. Om 9.30 u vonden we gelukkig een lief meisje in een minuscuul winkeltje, die voor ons spek met eieren en koffie maakte.

In het prachtige Fromista hielden we halt bij de sobere romaanse basiliek waar bij nader toezien mooi gebeeldhouwde fragmenten op de zuilen te zien waren.

Om 14.00 u hebben voor een eerste keer gelogeerd in een luxueus hostal, met speciale korting voor pelgrims.
's Avonds hebben we Jill, onze Canadese vriend teruggevonden en samen een goede pint gedronken. Tijdens het avondeten brak er een onweer los, maar als we om 9.45 u naar huis gingen was het alweer voorbij.


Etappe dertien: Rabe de la Calzadas - Castrojeriz

12 september 2007

Om 6.30 u zonder ontbijt vertrokken uit Rabe de la Calzadas, want onze hospita wilde pas om 7.30 u het ontbijt serveren. 18 km verder hadden we eindelijk de mogelijkheid om te ontbijten in het schilderachtige Hontanas.
Het verbranden van het stro zorgde er voor dat het ganse gebied na de middag in een nevel gehuld was.
's Avonds vonden we Gunther en Jozef, onze duitsers van St Jean terug in de beste "Kneipe" van de St Jacobsroute terug. We hebben samen het aperitief genomen en nadien gezellig gegeten.

Etappe twaalf: Belorado - Burgos - Rabe de las Calzadas

De eerste ooievaars

Vertrokken om 6 h in de mist op een hoogte van 1000m in een echt ruw hoge venenlandschap.


De afdaling naar Burgos deden we in een licht golvend landschap. De stad binnen geraken was een hele klus: onduidelijke markeringen door de aanleg van een nieuwe toegangsweg naar het vliegveld en de uitbreiding van het industriegebied. Het oude centrum van Burgos heeft ons bekoord, met de prachtige kathedraal, de platanendreef met aan het einde het standbeeld van El Cid ... In Burgos waren ook de eerste ooievaarsnetsten, majestueus op de kerktorens.
Een ooievaar die zich klaar maakt voor het vertrek naar het zuiden
Na Burgos volgde nog een etappe van 11 km bij een temperatuur van 30 graden in de schaduw. Midden van de geoogste graanvelden kwamen we op onze bestemming: Rabe de las Calzadas. De keuze bleek daar beperkt, slechts een albergue die open was.

Een vrije pc bemachtigen wordt alsmaar moeilijker. Aanvankelijk waren er slechts enkele pelgrims die de pc gebruikten aantal, nu zijn er wachttijden.

Etappe elf: Belorado- Atapeurca

Aanvankelijk bewolkt en vrij fris maar om 11 u stralend blauwe hemel en warm

Vandaag wandelden we van de tarwevelden naar een bijzonder mooi natuurgebied: de bergen van de gans (Montes de Oca). Dit deel van de pelgrimsweg is erg eenzaam maar bijzonder gevarieerd en vroeger onveilig gemaakt door struikrovers. Gelukkig hadden we gisteren goed gegeten om de klim van 770 naar 1040 meter rond te krijgen, want ´s morgens is het gewoonlijk behelpen met enkele boterhammen en vandaag was er onderweg niets te vinden.

Onderweg passeren we San Juan de Ortega


In Atapeurca hebben we een refugehuis gevonden van ongeveer 150 jaar oud: 22 mensen in één ruimte onder een historisch dak, 6 euro voor een bed. Gelukkig zijn we al veel gewend.

Als voorbereiding op de tocht naar Burgos proberen we onze energiereserves weer aan te vullen. Een restaurantje waar we mits onze pelgrimspas te tonen voor 10 euro uitgebreid kunnen eten, wijn inbegrepen.

Etappe tien: Santo Domingo de la Calzada - Belorado

Van de Rioja naar de provincie Burgos: een golvend heuvellandschap

De wijngaarden maken plaats voor de goudgele stoppels van het graan, die nog steeds mooi contrasteren met de zuiderse blauwe lucht: geen wolkje te bespeuren. Een vrij groot gedeelte van de wandelroute loopt langs de autoweg, maar op zondag is er gelukkig niet zo veel verkeer.







Ons refugehuis is een voormalig theater palend aan een middeleeuwse kerk. De accomodatie is eerder bescheiden, maar daar wennen we stilaan aan.

Refugehuis vlak naast de kerk


Na 10 dagen nog altijd op het juiste pad van de pelgrimsroute.

Gisterennamiddag klonken met onze duitse vrienden op een zonnig marktpleintje in Belorado. Meteen kregen we heel wat informatie over Astorga en omgeving. Daarna hebben we lekker gegeten in een typisch spaans café.

Morgen klimmen we terug naar meer dan 1000 m, het wordt een vrij zware etappe. Energie opdoen is dus de boodschap.