Out off the record

Een dagje oceaan in Muros: wo 3 oktober 2007






Ons wandelleven werd een ganse maand bepaald door wat de natuur te bieden heeft: de zon, middeleeuwse bruggetjes over bergriviertjes, ooievaars, eucalyptusbossen ... voortdurend variërende landschappen.

Uiteindelijk vonden we gemoedsrust door de onthechting van luxe, onze minimum bagage, geen nieuws uit de wereld... En eens aan het stappen geniet je van alles om je heen en ben je uiteindelijk bezig met je doel bereiken, eten, drinken en hoe slapen.
Onze contacten met vriendelijke mensen van alle nationaliteiten - in een refugio kwamen er 30 verschillende op één week - waren enorm verrijkend. In Santiago zie je ze dan met een overwinnende glimlach terug, alsof je elkaar al jaren kent. De spanjaarden onderweg zijn zeer behulpzaam en willen iedereen op de Camino houden.

De Camino stappen vergt inspanning, die best meevalt als je regelmatig sport beoefent. Maar gelukkig geeft elke afgewerkte etappe een zeer voldaan gevoel. Toch zullen we blij zijn als we morgen, na vijf weken, weer thuis zijn bij echtgenote, buren en vrienden.

Etappe dertig: - SANTIAGO DE COMPOSTELA

We zijn er: di. 02 oktober 2007



Na een tweetal uren stappen komen we aan de kathedraal van Santiago en hebben we onze compostela - oorkonde van onze tocht - in ontvangst genomen.




Speciaal voor ons (?) werd de botafumeiro in gang getrokken en verspreidde de wierook zich in de ganse kathedraal.

Het werd een blij weerzien met heel wat mensen die we onderweg ontmoet hadden: Karinne en Linda uit West-Vlaanderen,

Jill uit Canada

en Jozef en Günther uit Duitsland ...

We zijn toch wel aan rust toe, we maken morgen alvast een uitstapje naar zee. En nu nog op zoek naar de "schappelieren".


Video-opname botafumeiro, onze batterij was helaas plat.

Dubbelklikken op Youtube om de video-voorstelling te starten en
afsluiten met rood kruisje bovenaan rechts.

Etappe negenentwintig: Arzua - Lavacolla

Van eucalyptusbos naar eucalyptusbos: ma 01 oktober 2007
Vroeg vertrokken vanuit een bijzonder nette refugio waar plaats was voor een 50-tal pelgrims in één grote ruimte. We hebben de zon teruggevonden en bij onze eerste stop lezen we in de krant dat het sinds 1985 geleden is dat september nog zo droog en zonnig was in Galicië.

Al snel wandelen we van eucalyptusbos naar eucalyptusbos, net een sprookjesbos.



Nog 16 km of 10 mijl te gaan: een kleine inspanning voor
het PITO Ladies Running Team.

Voor Santiago binnen te trekken, hebben we ons na aloude traditie als echte pelgrims gewassen in de rivier in Lavacolla.
Na 28 km en met de energie van een croissant en een koffie waren we `s avonds wel aan een goede maaltijd toe. En boekten we een tweepersoonskamer in een goed hostal.

Etappe achtentwintig: Palas de Rei - Arzúa

Een natte voormiddag: zo 30 september 2007
Met veel energie om 7u30 vertrokken, na een goeie nachtrust in een hostal in Palas de Rei en een eenvoudig ontbijt. De verrassing was er al na enkele kilometer: een regenbui van enkele uren. Wisselen we dan toch van kledij? Het licht golvend parcours geeft een mengsel van regen en zweet.




Het wordt een tocht doorheen holle wegen met aan de kant slanke maar robuste eucalytussen, calzadas - weg met platte stenen- en talrijke horrios - droogschuurtjes - in de boerendorpen die we doorkruisen.


In de dorpen leven vooral oudere mensen die blijkbaar geen opvolgers hebben voor hun landbouwbedrijf en geen investeringen meer doen. Samen met de leegstand doet het denken aan uitstervende dorpjes.




Onze etappe was 29 km lang, maar gelukkig hebben we de laatste 10 km onze natte spullen toch nog een beetje kunnen drogen in de zon.





Afwachten welk weer het morgen wordt. We hopen dinsdag voor de middag Santiago te bereiken. Momenteel schijnt de zon hier, maar de voorspellingen blijven onzeker.


Deze nacht logeren we in de albergue DonQuitchot, het komische reisverhaal (1605) van Cervantes die het verhaal vertelt van een oude edelman die denkt dat hij een dolende ridder is.

De figuur van Don Quichot en zijn daden zijn in het dagelijkse taalgebruik terecht gekomen met onder meer deze zegswijzen:
een klap van de molen gehad hebben — in de war zijn, gek zijn;
tegen windmolens vechten — een denkbeeldig gevaar bestrijden, of ook: proberen te veranderen wat niet te veranderen is;
een Don Quichot — iemand die een hopeloze strijd levert, of iemand die nutteloze doelen nastreeft.
donquichotterie-dwaas-idealistisch optreden.