Out off the record
Etappe dertig: - SANTIAGO DE COMPOSTELA
Na een tweetal uren stappen komen we aan de kathedraal van Santiago en hebben we onze compostela - oorkonde van onze tocht - in ontvangst genomen.
Speciaal voor ons (?) werd de botafumeiro in gang getrokken en verspreidde de wierook zich in de ganse kathedraal.
Het werd een blij weerzien met heel wat mensen die we onderweg ontmoet hadden: Karinne en Linda uit West-Vlaanderen,
Jill uit Canada
en Jozef en Günther uit Duitsland ...
We zijn toch wel aan rust toe, we maken morgen alvast een uitstapje naar zee. En nu nog op zoek naar de "schappelieren".
Video-opname botafumeiro, onze batterij was helaas plat.
Dubbelklikken op Youtube om de video-voorstelling te starten en
afsluiten met rood kruisje bovenaan rechts.
Etappe negenentwintig: Arzua - Lavacolla
Al snel wandelen we van eucalyptusbos naar eucalyptusbos, net een sprookjesbos.
Nog 16 km of 10 mijl te gaan: een kleine inspanning voor
het PITO Ladies Running Team.
Etappe achtentwintig: Palas de Rei - Arzúa
Afwachten welk weer het morgen wordt. We hopen dinsdag voor de middag Santiago te bereiken. Momenteel schijnt de zon hier, maar de voorspellingen blijven onzeker.
Deze nacht logeren we in de albergue DonQuitchot, het komische reisverhaal (1605) van Cervantes die het verhaal vertelt van een oude edelman die denkt dat hij een dolende ridder is.
De figuur van Don Quichot en zijn daden zijn in het dagelijkse taalgebruik terecht gekomen met onder meer deze zegswijzen:
een klap van de molen gehad hebben — in de war zijn, gek zijn;
tegen windmolens vechten — een denkbeeldig gevaar bestrijden, of ook: proberen te veranderen wat niet te veranderen is;
een Don Quichot — iemand die een hopeloze strijd levert, of iemand die nutteloze doelen nastreeft.
donquichotterie-dwaas-idealistisch optreden.