Etappe achtentwintig: Palas de Rei - Arzúa

Een natte voormiddag: zo 30 september 2007
Met veel energie om 7u30 vertrokken, na een goeie nachtrust in een hostal in Palas de Rei en een eenvoudig ontbijt. De verrassing was er al na enkele kilometer: een regenbui van enkele uren. Wisselen we dan toch van kledij? Het licht golvend parcours geeft een mengsel van regen en zweet.




Het wordt een tocht doorheen holle wegen met aan de kant slanke maar robuste eucalytussen, calzadas - weg met platte stenen- en talrijke horrios - droogschuurtjes - in de boerendorpen die we doorkruisen.


In de dorpen leven vooral oudere mensen die blijkbaar geen opvolgers hebben voor hun landbouwbedrijf en geen investeringen meer doen. Samen met de leegstand doet het denken aan uitstervende dorpjes.




Onze etappe was 29 km lang, maar gelukkig hebben we de laatste 10 km onze natte spullen toch nog een beetje kunnen drogen in de zon.





Afwachten welk weer het morgen wordt. We hopen dinsdag voor de middag Santiago te bereiken. Momenteel schijnt de zon hier, maar de voorspellingen blijven onzeker.


Deze nacht logeren we in de albergue DonQuitchot, het komische reisverhaal (1605) van Cervantes die het verhaal vertelt van een oude edelman die denkt dat hij een dolende ridder is.

De figuur van Don Quichot en zijn daden zijn in het dagelijkse taalgebruik terecht gekomen met onder meer deze zegswijzen:
een klap van de molen gehad hebben — in de war zijn, gek zijn;
tegen windmolens vechten — een denkbeeldig gevaar bestrijden, of ook: proberen te veranderen wat niet te veranderen is;
een Don Quichot — iemand die een hopeloze strijd levert, of iemand die nutteloze doelen nastreeft.
donquichotterie-dwaas-idealistisch optreden.

Geen opmerkingen: