Ons vertrek bij het ochtendgloren
De grote graanvelden en de wijngaarden hebben plaats gemaakt voor kleine weide- en maispercelen. We tellen hier en daar 10 tot 20 koeien. De kleine en vervallen boerderijen liggen midden de kleine dorpjes. Doordat de grond door erfenissen steeds opnieuw verdeeld werd zijn de percelen vaak uiterst klein. De koeien volgen duidelijk ook de St Jacobsroute. Van Mansholt of Europese Unie heeft men hier blijkbaar nog niet gehoord.
Bij de kilometerpaal van de laatste 100 kilometer was het bijna een file voor de fotootje
De oude pelgrimsbrug - onderaan - over de Miño bestond al in de 12de eeuw. Vandaag steken de pelgrims de rivier over via het nieuwe bouwwerk. Het oude Portomarin verdween in de golven met de bouw van de stuwdam in 1962 . Uiterst nauwkeurig zijn de belangrijkste bouwwerken - waaronder de romaanse kerk San Juan van de johannieters - steen voor steen afgebroken en hogerop weer opgebouwd.
Aan de oevers hebben we de druivenranken voor de witte wijn gezien - van goede kwaliteit trouwens. Hiervan wordt de orujo gestookt, een lekkere aguadiente!
Na 684 kilometer blijven de problemen gelukkig nog uit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten